- φάραι
- Όνομα αρχαίων ελληνικών πόλεων.
1. Πόλη της Αχαΐας, που ιδρύθηκε κατά την παράδοση από τον Φάρητα, εγγονό του Δαναού από την κόρη του Φιλοδάμεια. Βρισκόταν ΒΔ του Ερυμάνθου και στην αριστερή όχθη του Πιέρου. Μια από τις 12 πόλεις της Αχαϊκής Ομοσπονδίας και μια από τις 5 πόλεις που πρώτες αποτίναξαν τον μακεδονικό ζυγό (278-274 π.Χ.) και ίδρυσαν τη νεότερη Αχαϊκή Συμπολιτεία. Στον Συμμαχικό Πόλεμο (220-217 π.Χ.) λεηλατήθηκε από τους στρατούς των Αιτωλών στρατηγών Ευριπίδα και Πυρρία.
2. Κωμόπολη της Βοιωτίας, μέλος της Τετρακωμίας της Ταναγραϊκής (Ελεών, Άρμα, Μυκαλησσός, Φεραί). Άκμασε πριν από την εισβολή των Περσών στην Ελλάδα.
3. Μεσόγεια πόλη της Κρήτης. Η τοποθεσία της είναι άγνωστη.
4. Πόλη της Μεσσηνίας, γνωστή κυρίως με το όνομα Φηραί και Φηρή. Η πόλη βρισκόταν κοντά στη σημερινή Καλαμάτα.
* * *Α(κατά τον Ησύχ.) «ὑφαίνειν, πλέκειν».[ΕΤΥΜΟΛ. Τ. άγνωστης ετυμολ. και αμφίβολης σημ. που παραδίδει ο Ησύχιος. Τόσο η ερμηνεία τής λ. με ενεστωτικούς τ. «ὑφαίνειν, πλέκειν», παρά τη μορφή της που θυμίζει απαρέμφατο αορίστου, όσο και το ότι το λήμμα βρίσκεται στη σωστή αλφαβητική του θέση δυσχεραίνει πολύ την ετυμολογική του προσέγγιση. Κατά μία άποψη, ο τ. θεωρείται παρεφθαρμένος και έχει προταθεί η διόρθωση του σε *φᾱναι (< ὑφᾱναι με υφαίρεση, πρβλ. φαδιάσαι). Η σύνδεση, τέλος, τού τ. είτε με τη λ. φᾱρος «ύφασμα» είτε με τη λ. φορμός δεν θεωρείται πιθανή].
Dictionary of Greek. 2013.